Obrus z arbuzem

W pozostałościach po różnych uszytkach znalazłam piękną tkaninę z motywem arbuzów. 

Idealna na letni obrus ! 

Pozostało tylko dobrać wzór. Skorzystałam z instrukcji Laury z SewVeryEasy (klik)

Bardzo czytelne tutoriale patchworkowe to jej wizytówka :)

 Po dobraniu kilku tkanin zabrałam sie do pracy,

połączyłam arbuzy z jednolitą zielenią i kolorystycznie pasującym różem i fuksją

 i zaczęłam pracę od wachlarzy:

to cały pojedynczy blok już z kontrastującymi przeszyciami :

Całość rozjaśniłam grubszą białą ramką i zamknęłam cienką w kolorze fuksji, 

a wszystkie szwy na spodniej stronie ukryłam po pojedynczą warstwą białej bawełny :

Gotowy obrus wygląda tak :

Obrus stał się prezentem imieninowym dla mojej Mamy. 

Z resztek powstały jeszcze cztery wachlarzowe podkładki pod filiżanki, 

spójrzcie jak wszystko razem prezentuje się na stole:

Całkiem nieźle, jak sądzę :)

a wam jak się podoba ?

Heksagony

Zachciało mi się heksagonów. I następnej narzuty tez mi sie chciało, już od dawna. 

A że u mnie kosz ze ścinkami niezmiennie pęka w szwach, materiałów do produkcji jest sporo. 

Długo to trwało, wszak produkcja heksagonów jest bardzo praco- i czasochłonna, 

ale ogólny zarys miałam w głowie już jakiś czas, pozostało więc tylko przelać go na tkaniny.

I jest gotowa. Narzuta na dziecięce łózko, zdecydowanie chłopięca, o wymiarach 80x160cm. 

Wewnątrz wypełnienie poliestrowe, warstwy zewnętrzne to 100% bawełna. 

Po praniu, prasowaniu tkanin, zszyciu całej sterty heksagonów, i znów ciągłym prasowaniu, dopasowaniu i przyszyciu tejże sterty do tła w kolorze śmietankowym
(szycie oczywiście ręcznie) przyszedł czas na spięcie kanapki i pikowanie:

Narzuta jest przepikowana na maszynie, po szwie dużych paneli i konturowo - każdy heksagon. 

To był masochistyczny pomysł, okręcanie całej narzuty wokół stopki maszyny.... nigdy więcej!

Ale ten zabieg dał fajną fakturę wierzchu narzuty, więc ostatecznie w imię tego efektu jestem gotowa zapomnieć o łzach wylanych w trakcie ;)

Wymyśliłam sobie, że lamówka spinająca warstwy narzuty będzie też z resztek, więc znów wróciłam do maty do cięcia i deski do prasowania, bo musiałam wyprodukować ponad 5 metrów lamówki :) 

Dalej to już była bułka z masłem i czysta przyjemność, wszyłam lamówkę dookoła....

..... a potem ręcznie podszyłam, więc nie widać szwu ! Uwielbiam ten efekt :)

Na odwrocie - bawełna:

Jeszcze ostatni element, czyli moja metka ;) Inicjały jak zawsze w kolorach narzuty

i rok ukończenia pracy, wszystko w ramce z lamówki, również ręcznie przyszytej:

Całość gotowa.

 Nowa dziecięca narzuta pełna starań, mnóstwa pracy, zapału i miłości do nawet najmniejszego kawałka tkaniny. 

:)

Buraczkowa

Chyba ostatnio więcej używam szydełka i drutów niż maszyny do szycia ;)

Coraz lepiej mi idzie dzierganie, no i satysfakcja coraz większa !

Tym razem chusta z cienkiej niteczki, bardzo przyjemnej w robocie. 

To Alize Lanagold 800 , 

mieszanka wełny (49%) i akrylu (51%), miękka, ciepła i baaardzo wydajna. 

Jeden motek wystarczył na chustę o rozpiętości prawie 150cm ! 

Na czas suszenia i blokowania musiałam jej udostępnić sypialniane łóżko, 

a i tak jeszcze całkiem sporo zostało :

Część główna chusty zrobiona na drutach nr 4:

Fot. K Medowska

bordiura na szydełku 3,5, w ostatnim rzędzie wrobione koraliki

Fot. K Medowska

Chusta jest na tyle duża, że spokojnie można się owinąć i ładnie udrapować ja na ramionach;

jest miękka i lejąca, ładnie się układa.

Fot. K Medowska

Będzie prezentem dla osoby, która nauczyła mnie dziergania. 

Mam nadzieję, że z dumą będzie nosić dzieło swojej uczennicy ;)