Słoneczne wzorki - gotowa narzuta :)

Koniec. Uszyta, przekazana nowym właścicielom.

Moja pierwsza, wielka narzuta patchworkowa !!

Jestem dumna ;) 

Szycie zaczęłam baaardzo dawno temu, w okolicach września zeszłego roku, ale po drodze było mnóstwo zawirowań : a to tkaniny nie takie, a to po prostu było ich za mało, choróbska jeszcze były i niemoce przeróżne, remont i przeprowadzka.... Kiedy szukałam tkanin do patchworku w różnych odcieniach żółtego, byłam zaskoczona, bo nigdzie nie mogłam znaleźć, obeszłam mnóstwo sklepów, i wiecie co? zaraz potem wylądowałam w lumpkach, gdzie wszystkiego pełno, tkanin przeróżnych wedle uznania można znaleźć mnóstwo ! Nie zawiodły mnie moje lumpki...

Ale udało się i pomimo kilku kryzysów związanych z rozmiarem tego uszytku to jestem z niego bardzo zadowolona.

Kolorystyka bardzo ciepła i słoneczna: różne odcienie żółci, pomarańczowy, czerwony i brązowy.

Na początku był w planach jeszcze turkus, ale jednak Zamawiająca uznała, żeby nie,

 no więc zostało na żółto. Pikowana jest wedle życzenia, w ślimaki, co drugi kwadrat.

Tak wygląda narzuta rozłożona:

Jest dosyć ciężka, ale bardzo ładnie się układa, spójrzcie :

Do kompletu z resztek kwadratów i tkanin uszyłam dwie poszewki patchworkowe, bo bez poduszek to jakoś smutno jest ;) :

Jako spodnią stronę wszyłam dwa połączone kawały dobrej jakości bawełnianej kory - intensywnie pomarańczowej i czerwonej.  I chociaż, mówiąc szczerze, nie przepadam za tą tkaniną, to jednak 

tu nadała się idealnie - niechcący narzuta jest dwustronna ;)

 Tu udokumentowana produkcja lamówki, przy narzucie 200 na 220 cm potrzebowałam 8,5 metra gotowego wyrobu :)

Gotowy zwój, pozszywany i zaprasowany na pół,  można było wszywać :)

No i te 8,5 metra lamówki podszywałam ręcznie.... I tu widzę już, jak niektórzy pukają się w czoło, ale taki miałam plan, żeby nie było widać szwu, a poza tym lubię ręczne szycie, więc dla mnie nie ma problemu, a efekt jest o niebo lepszy.

 

I tu coś jeszcze, mój mały znak firmowy ;) bo jestem przekonana, że to nie ostatnia moja narzuta, mam w planach następne, a każda z nich dostanie taką rameczkę z metką - z wyhaftowanymi haftem krzyżykowym moimi inicjałami i rokiem ukończenia pracy. 

Jak Wam się podoba ? 

 Mnóstwo pracy kosztowała... i przy maszynie, i przy desce do prasowania, bo każdy szew trzeba było rozprasować.... Ciężko było się z nią rozstać ... !

 Moi najlepsi pomocnicy to mata do cięcia i nóż krążkowy, bez nich nie wyobrażam sobie tego przedsięwzięcia :)

Teraz trochę odpocznę, i zaplanuję sobie następną narzutę, może tym razem dla siebie, do naszej sypialni..? Wszak wiadomo, że szewc, bez butów chodzi, nie? ;)