Komin rośnie....

...a z nim serce moje też :)

Bo jak się porwałam z drutami na  Ananasy, ja naiwna, co nie rozróżniałam prawego oczka od lewego, to mi wyszło coś co do niczego podobne nie było, wstyd, Sodoma i Gomora... Nie pomogła nawet łopatologia Intensywnie Kreatywnej  , to co wyczyniałam na drutach w żaden sposób nawet nie przypominało tego co robiło się na drutach tejże. 

Totalne dno i kretyństwo. 

I tu stwierdzam, że porwałam się z motyką na słońce, zamiast zacząć powoli, od wzoru normalnego, powtarzalnego, żeby wprawy nabrać i zacząć rozróżniać te oczka nieszczęsne...!

Od razu takie cuda chciałam zrobić, więc wyszło co wyszło... czyli nic, wielkie i okrągłe :)

Ja niestety muszę naocznie widzieć, i pytanie cztery razy zadać to samo, żeby za piątym wyszło...

 dlatego znów musiała mnie odwiedzić moja nauczycielka od szydełka i drutów :) 

I jakoś poszło. 

Ale prute było, nie powiem, że nie :)

I raz z prawie-szlochem biegłam, żeby ratowała, jak się oczka cudownym sposobem rozmnożyły

 i nijak się wzór zgodzić nie chciał. 

Ale teraz idzie całkiem gładko. 

Komin robię, miętki będzie, w moim kolorze ulubionym :

Z prawej strony takie przekładanki, niby-warkoczyk 

z drugiej grubaśne takie żeberka są 

I jak tak patrzę, to i mitenki by się chciało do kompletu, a czapka też by fajna była...

Same widzicie, że chcę dużo i szybko, a to wcale nie tak idzie ;)

A ananasy..? Cóż, może jak trochę okrzepnę, to posiłuję się z nimi jeszcze raz.

Się zobaczy ;)